Pinâgb*ntâân ako ng amo kong pûlîs na ‘wag daw akong magsûsûmbông dahil pâp*tâyin daw ako at ikâk*lât ang vîd€ô…” –Sender

Hindi ako magaling magkuwento at hindi ko rin alam kung paano magsimula, pero itago n’yo na lang ako sa pangalang Nela, 17 years old. Magtatapos na sana ng Grade 12 pero sadly tumigil ako dahil sa sobrang hirap ng buhay. Ang hirap lang na walang mapagkuwentuhan kasi sobrang bigat na sa pakiramdam. Yung gusto mo lang naman tumulong sa mga magulang mo tapos wala akong kaalam-alam na ganito pala kahihinatnan ko.

Naghanap ako ng trabaho sa mga groups dito sa Facebook, sa sobrang desperado ko makapag-work kasi awang-awa na ako sa mga magulang ko at kapatid ko. Yung nakikita mo silang kakaunting kanin, kahit gaano pa kaunti ay paghahati-hatiin pa para magkalaman lang mga sikmura ng kapatid ko kahit papaano. Yung nakita kong post sa isang group ay naghahanap ng katulong 19-25 years old pero dahil sa kagustuhan kong magtrabaho ay nagsinungaling ako about sa edad ko, sinabi ko na 19 na ako.

Mag-aalaga lang naman ng bata at papakainin, at mas naging interesado pa ako dahil willing sunduin sa place ko. Nag-message agad ako sa nakita kong post. Ang bait at maayos sila kausap, dahil doon ay nagkasundo po agad kami kahit hindi ito alam ng mga magulang ko. Batangas area while ako po ay Bicol province pa. Okay naman po lahat. Noong una ayaw pa ako payagan ng mga magulang ko dahil masiyado pa akong bata. Masiyado akong mapilit dahil awang-awa na ako sa mga kapatid ko.

Umalis ako nang may sama ng loob papa ko, ni hindi man lang kumikibo at nakatalikod noong umalis ako, maging nanay ko pero si mama mas naiintindihan niya ako dahil sa situation namin. January 3 ay sinundo ako, mag-asawa nagsundo sa kin. Ang amo kong babae ay isang guro at ang lalaki naman ay isang police. Inaya muna nila ako kumain sa Jollibee at in-interview muna ako saglit kung kaya ko raw ba alagaan anak nila ganito ganiyan, tho nag-usap naman kami through chats and video call, pinakita nila anak nila sa video calls at sa tingin ko naman kaya kong alagaan.

Oo lang ako nang oo sa lahat ng tanong nila kahit alam kong mahirap. Kinausap din ako about sa sahod ko na kada-25 daw po ng buwan ang sahod ko. January 4, mag-uumaga na kami nakarating. Noong mga una at ikalawang linggo ay ayos naman, ang ganda ng pakikisama nila sa kin lalo na po si ma’am. Hindi ako nakaramdam ng pagka-homesick at pagka-miss sa pamilya ko kasi parang turing nila sa kin ay pamilya at wala rin akong masiyadong naging problema sa bata na inaalagaan ko kasi 5 taon na, hindi na masiyado nagkukukulit.

January 23, tandang-tanda ko pa at hinding-hindi ko makakalimutan dahil daig pa b@ngung0t yung naranasan ko, how I really wish na sana nga b@ngung0t lang lahat. Pumasok ang am0 kong lalaki sa kw@rt0 kung saan natutulog ako at ang anak niya, tanghali ng mga panahong yon. Wala ang amo kong babae dahil nasa paaralan at ang alam ko ay kaming dalawa lang ng alaga ko nasa bahay dahil nakita kong umalis ang mag-asawa dahil ako pa nagbukas ng gate para makalabas sasakyan nila. Pareho silang naka-uniporme kaya nag-expect ako na wala sila maghapon.

Nagulat na lamang ako dahil biglang bumukas pinto mga bandang ala una dahil tiningnan ko pa yung orasan sa may tapat ng pinto. Bumungad amo kong lalaki na sobrang pinagpapawisan, naka-uniporme pa ang amo ko, nakasukbit pa sa tagiliran b@rîl niya. Akala ko papagalitan ako dahil nakatulog ako habang nagbabantay ng bata, maya maya lumapit ito sa kin tapos hinawakan balikat ko sabay senyas na wag daw akong maingay. Nagtanong ako nang pabulong kung bakit kasi natutulog din alaga ko, pero kinakabahan na talaga ako sobra.


Sobrang bilis ng tibok ng puso ko, mas lalo akong natakot nong sinabi niya na pasok daw ako sa kwarto nila ma’am. Hin@w@kan niya k@may ko na parang hinihila palabas, nagmamatigas ako kasi hindi naman ako b*bo at inosente pa para hindi malaman kung ano puwedeng mangyare sa kin noong mga panahong yon. Yung tanging salita na lumabas sa bibig ko “ay0k0 sir, ma@wa ka”. Hindi ko rin napansin na lumuluha na ako, at akala ko maaawa sa kin pero nagkamali ako kasi kinuha niya yung b@rîl na nasa tagiliran niya at tinutok sa likod ko.

Sobrang takot naramdaman ko, nanghina buong katawan ko, para akong nawala sa katinuan habang papalabas ng kwarto. Hikbi ako nang hikbi, umabot din sa puntong parang gusto kong gisingin alaga ko para matigil yung binabalak ng amo kong lalaki pero mas nananaig yung takot ko. Nakita ko na lang yung sarili ko na nasa loob ng kwarto nilang mag-asawa, p-i-n-@-g-h-û-h-û-b-@-d ako habang may nakatut0k na b@ril sa kin. Madaming inutos sa kin na sobrang labag sa loob ko. Nagvi-vîd€0 rin siya habang b-i-n-@-b-@-b-0-y ako, hikbi lang ako nang hikbi at wala akong magawa.

Unang beses ko lang din maranasan yon. Naghalo yung s@kit ng pagkababae ko at sakit na nararamdaman ng pagkatao ko. Pagkatapos niya akong b-@-b-û-y-i-n ay pinagb@ntaan pa niya ako na wag daw akong magsusumbong dahil pap*tayin daw ako at ikak*lat ang vîd€0. Walang ibang nasa isip ko kundi pagkakuha ko ng sahod ko ay tatakas ako, wala na akong pakialam sa vîd€0. Gustong-gusto kong umalis kaso wala akong pera at dalawang araw pa ako bago sumahod. Dalawang araw pa ako nagtiis para makaalis. At sa dalawang araw na yon ay naranasan kong kapag nakatalikod ang amo kong babae ay pasimple itong lalapit at h-i-h-i-p-û-@-n ako.

Pumasok din sa isip kong magsumbong sa amo kong babae pero natakot akong hindi ako paniwalaan. Dumating na pinakaaantay kong araw at binigay na sa kin yung sahod ko, tanghali yon, at pagdating ng gabi ay inantay ko lang na makatulog silang lahat at saka ako tatakas. Bago ako tumakas ay kinontak ko na mga kamag-anak ko sa Quezon at nakiusap na sa bahay muna nila ako makikituloy. Agad ko naman pinadalhan pamilya ko sa Bicol ng sinahod ko pero hindi nila alam na wala na akong trabaho. Mag-iisang linggo na nga ako rito at sariwa pa rin sa kin lahat ng nangyari, at akala ko matatapos na paghihirap ko pero nagsisimula pa lang pala.

Unang araw ko dito ay ginawa akong katulong. Inabot ko lahat ng tambak na labahin at hugasin, isama mo na rin yung paglilinis. Hindi naman sa nagrereklamo ako pero hindi na makatao yung hindi ako kakain kapag wala silang tira. Ilang araw ko nang naranasan na simutin lahat ng tira-tira nila, mabuti nga kung meron. Wala na rin natira sa sinahod ko dahil pinadala ko sa pamilya ko dahil mas kailangan nila yon. Hindi bali na ako dahil kaya ko pa naman sarili ko. Sobrang sama lang ng loob ko sa mundo dahil sobrang hindi patas.

Minsan naisip ko na din na t@pusin ko na lang buhay ko pero sobrang nanlulumo ako kapag naiisip ko pamilya ko. Lalo na nong ilang araw pa lang pagkatapos ko magpadala ay nag-message ulit ang ama ko, “Nak, baka pwede ka makabale, pinangbayad kasi ng mama mo sa eskwelahan pinadala mo, kawawa naman mga kapatid mo. Sobrang hirap na talaga, baka puwede mong magawan ng paraan.” Ang bigat bigat, sobra.

Gustuhin ko man umuwi pero wala na akong pera. Ayoko na rin mag-isip sila kasi alam kong walang-wala rin sila. Wala akong mapagsabihan. Ni-restrict ko na nga mga magulang ko sa Messenger dahil ayokong mabasa lahat ng message nila kasi sobrang naawa na ako sa sitwasyon ng pamilya ko. Hindi ko magawang buksan mga mensahe nila kasi paano ko sasabihin na hindi na nila ako maasahan kasi wala na akong trabaho? Paano ko sasabihin na wala na akong trabaho dahil tumakas ako kasi i-n-@-b-u-s-0 ako?

Nela, 20**, *Confidential

*do not copy/paste this content on any platform