“Sa lahat ng naging ex ko, siya lang bukod tangi na masasabi ko na nakaka-s*t*sfy ng s**ual nêêds ko kaya binabalik-balikan ko siya…”

I’m currently working in a BPO for 12 years na. And may ka-F-Û-B-Û ako na workmate ko. Actually, ex-bf ko siya. Naging bf ko siya wayback 2015. Ewan ko ba, sa lahat ng naging ex ko, siya lang bukod tangi na masasabi ko na nakaka-s*t*sfy ng s**ual n€€ds ko. The s*z€ and p€rf*rmanc€, p€rfect! And ganun din daw siya sa kin. Every time we m@k€ l0v€, sabi niya parang first time raw lagi namin. Lagi raw siya excited.

We tried everything sa *thing*, from different p0s*t*0ns, different m0t€ls around the Metro, sa car niya, sa car ko, sa condo ko, sa house nila, sa C-R ng office namin (haha!), sa sleeping quarter (office), sa fire exit ng office, sa lahat ng resorts kapag may team building kami, sa tent when we went camping, we even used t0ys just to s@t*sfy more each other. Imagine, we m@k€ l0v€ almost 4x a week. Ganyan kadalas, and nakakailang r-0-u-n-d-s din kami.

Not until we broke up nung pandemic. Work matter. Hindi kami nagkaintindihan sa work, kaya nadamay rin ang relationship namin. I blocked him sa lahat ng puwede niya ako ma-contact sa gigil ko. Adding up to this, nag-WFH kami and mahigpit ang security sa mga cities kaya tuluyan na kami nawalan ng communication. If ever mag-uusap man kami, sa group chat na lang ng team namin sa office.

Then I just found out, may nabuntis siya. Nalaman ko yun when we started reporting na sa office, and 3 months nang pr€gnant ang girl. Sa bahay na raw nila nakatira. So since magkasama kami sa iisang team, hindi maiwasan na kapag meeting, especially pag may lunch out ang team, magkasama kami. We are both seniors sa team kaya need namin lagi mag-usap for the final plan. Until one day, may team building kami. This was 8 months after we broke up. Our boss advised us na per team muna ang team building since hindi pa masyado allowed that time ang gathering.

We are 8 in our team. This was in Batangas. Gabi na nun, I was drinking sa bar nang biglang tumabi sa kin si ex. Hindi ko siya pinapansin, pero he kept on talking. Sorry nga raw, blah blah! Hindi niya raw mahal yung girl, nadala lang daw siya. Since we were friends muna kasi bago ko siya naging bf, magka-batch kami na pumasok sa office, kaya dinaan ko na lang sa joke. We both laughed, just like before. We never talked again about the girl na nabunt!s niya, hanggang sa na tipsy na ako. And yes, may n*ngy*ri sa min that night! Solo kasi siya sa room niya since nag-iisa siya na guy sa team. We had *thing* the whole night. Very int!m@t€ at first, then we became r0ugh.

He said how he missed me so much. And I’ll be honest, na-miss ko rin siya. Hindi namin pinatulog ang isa’t isa. Haha! Nakakab@liw naman talaga pag kin*k*in niya ako dun sa b-a-b-a! Since kalbo siya, halos mapigtas na mga tenga niya sa sobrang kiliti ko! After nun, siya naman ang kin*in ko. Napapaangat talaga ang pw*t niya pag nîlî-l!ck ko ang ilalim ng b*lls niya! We both enjoy the whole night. The next day, check out na namin, nag-offer siya na ihahatid niya ako sa condo but I refused.

Bigla kasi para akong tinamaan ng kidlat nung naalala ko na may anak na pala siya. Iniwasan ko siya ulit. Pero hindi siya tumigil kakakulit sa kin. Pag-open ko ng email, since binigyan kami ng new company email, I read a message coming from him. Hindi raw niya talaga ako makalimutan. And almost every hour, may email from him. I tried to ignore him for weeks. One day, sobra akong na-stress sa work, halos mangiyak-iyak na ako.

Nakatulala ako sa loob ng car ko, hindi ko alam kung kaya ko pa mag-drive pauwi. Bigla may kumatok sa window ko, si ex. He offered na ihatid ako sa condo. I was fragîl€ that time. Pagdating sa condo, dun ako umiyak sa kanya. He comfort€d me. Nakay@kap siya sa kin. Naamoy ko ulit ang pabango niya na gustong-gusto ko. Hindi ko namalayan, pareho na namin hin*h*bad mga s-u-0-t namin while we’re k*ss*ng. Right there and then, we had *thing* sa sofa. We had *thing* again sa room ko. Very p@ssi0nat€. After *thing*, kinausap niya ako.

Him: “Jo, hindi pa rin kita makalimutan… pero bakit ikaw, parang wala na ako sa yo?”
Me: “Paano magiging anak mo?”
(Hindi siya nakasagot.)
Me: “Hindi na tayo puwede… pero thank you kasi nandiyan ka pa rin for me. Kung gusto mo tumambay dito sa bahay, open ka naman…”

And this kind of *thing*, ilang beses pa naulit everytime na stress kami sa work, whenever we’re pressure sa mga clients. Whenever we need to brainstorm, everytime we celebrate even small wins sa office, after parties, after team buildings, after each lunch out & dinner out with the team. We do it either dito sa condo ko, sa car niya or sa car ko. We’ve been doing this for 2 years na. Walang label. F-Û-B-Û. Walang pakialaman sa personal life. Never ako nagtanong about sa anak niya.

Sa kin naman, hindi pa ulit ako nakipag-date sa iba. Same as before, kung gaano kadalas, how rought it is, nothing changes. As in walang pinagbago. This is our comfort zone. Until now, we’re still doing it. We only have 1 day off in a week, the next day, we always have *thing* since na-miss namin ang isa’t isa pag day off. I don’t know until when kami ganito, kung hanggang kailan kami magsasawa.

That was 8 years ago since we had our first *thing*, pero until now, it’s still very h0t and st€aming pa rin. Hindi kami naghahanap ng ibang partner. Actually, we just had our company trip in Tokyo, and yes, another s**capad€. We never run out of ideas how to enjoy more every *thing* namin. We don’t lose the thrill and excitement. We do research pa nga. I’ll update you again, guys, if ever may changes. Lol!

P.S. Hindi po ako mabubuntis since may b*rth c0ntr0l impl@nt ako. I replaced it every 3 years.

Ms. Jo, 201*, FEU

*do not copy/paste this content on any platform